പെട്ടന്ന്കേട്ട ശബ്ദത്തിന്റെ ഞെട്ടലില്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ പുസ്തകത്താളുകള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്നും ചാടിയ ഒരു പല്ലിയാണ്. തന്റെ സാമ്രാജ്യത്തിലെത്തിയ അപരിചത ആരാണെന്നുള്ള ഭാവത്തില്‍ തുറിച്ച് നോക്കി ഇരിക്കുന്നു. മിഴികളില്‍ നിറഞ്ഞ നീര്‍ത്തിളക്കവുമായി പതിയെ പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോഴാണ് പഴയൊരു സഹയാത്രികയുടെ ഓര്‍മ്മ മനസ്സിലേക്കിരച്ചു കയറിയത്. പിന്നെയൊരു ഓട്ടമായിരുന്നു. പടവുകളിറങ്ങുമ്പോള്‍ ഓളപ്പരപ്പുകളില്‍ നീന്തിത്തിമിര്‍ക്കുന്ന ആറ്റുവഞ്ചികള്‍ക്കിടയില്‍ ഒളിച്ച് കളിക്കുന്ന പരല്‍ മീനുകളോട് കിന്നാരം പറയുന്ന, പാറക്കൂട്ടങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ മാനത്ത് കണ്ണിയെത്തിരഞ്ഞു നടക്കുന്ന കുറെകുഞ്ഞുമുഖങ്ങളായിരുന്നു.
പക്ഷെ ? ഒരു ഞെട്ടലോടെ എന്റെ കൂട്ടുകാരിയുടെ മരണാസന്നമായ മുഖം കണ്ടപ്പോള്‍ ഇറുക്കെ പൂട്ടിയ കണ്ണുകള്‍ ഒരിക്കലും തുറക്കാനിട വരരുതെ എന്ന് പ്രര്‍ത്ഥിച്ചു.. തിരകെ നടക്കുമ്പോള്‍ മഴ മേഘങ്ങള്‍ക്കിടയിലൂടെ അച്ഛന്റെ ശബ്ദം " കുട്ടാ ഇങ്ങോട്ട് പോരൂ... നമുക്കിവിടെ ചക്കരമാവിന് ചുവട്ടിലിരുന്നു കളിക്കേണ്ടേ?" ചുണ്ടില്‍ വിടര്‍ന്ന പുഞ്ചിരി മായാന്‍ നില്‍ക്കാതെ അച്ഛന്റെ മടിയില്‍ തല ചായ്ക്കുന്ന സുഖമോര്‍ത്ത് ഓടുകയായിരുന്നു...
ഇന്‍ജക്ഷന്റെ നേര്‍ത്ത വേദനക്കിടയില്‍ നഴ്സിന്റെ ശബ്ദം " ഇന്നും സ്വപ്നം കണ്ടുവല്ലേ?".
© remya
No comments:
Post a Comment